Oktan sayısı - benzin kalitesinin ana göstergesi, kendi içinde fiziksel bir anlamı yoktur. Bir yakıtın sıkıştırma (vuruş) sırasında kendiliğinden yanmaya karşı direncini belirlemek için kullanılan göreli bir değerdir.
Gerekli
Test yakıtı, tek silindirli motor, ideal izooktan ve n-heptan karışımı
Talimatlar
Aşama 1
Bir motorda yakıtın yanması, yanmanın mümkün olduğu kadar eşit olacağı ve patlama olasılığının minimum olacağı şekilde düzenlenmesi gereken karmaşık kimyasal, fiziksel ve teknik bir süreçtir. Oktan sayısı ne kadar yüksek olursa, motor o kadar iyi korunur. Sayım, yakıt testi için kullanılan tek silindirli bir motorda özel koşullar altında yapılır. Oktan sayılarını hesaplamak için en yaygın yöntemler vardır: keşif (RON) ve motor (MOR).
Adım 2
RON, benzinin düşük ve orta yüklerdeki davranışını karakterize eder ve zorunlu değişken sıkıştırma oranıyla çalışırken hesaplanır. Test yakıtı, geleneksel olarak kabul edilen oktan sayıları sırasıyla 100 ve 0 olan saf maddeler, izooktan ve n-heptan karışımı ile karşılaştırılır. Yani, ideal koşullar altında, izooktanın en düşük patlama eğilimine sahip olduğu ve n-heptanın en büyük olduğu varsayılır. Testler, motorun, test edilen benzin kullanılırken olduğu gibi çalıştığı maddelerin yüzdesini belirler. Oktan sayısı, izooktan yüzdesi olarak alınır. Örneğin, RON 92 benzini, %92 izooktan ve %8 n-heptandan oluşan ideal bir yakıt karışımı gibi davranır.
Aşama 3
MOF, benzinin sert yükler altındaki davranışını karakterize eder (örneğin, yokuş yukarı sürerken), test koşulları gerçek koşullara en yakındır. Ayrıca ideal yakıtla karşılaştırılarak belirlenir.
4. Adım
RON ve MOR değerleri genellikle 8-10 puana kadar farklılık gösterir, bu fark yakıtın farklı yüklerle çalışırken ne kadar hassas olduğunu karakterize eder. Aritmetik ortalama RON ve RON, oktan indeksi olarak adlandırılır ve motorun kendiliğinden yanmaya karşı koruması hakkında daha net bir fikir verir.
